Łączna liczba wyświetleń

niedziela, 24 listopada 2013

Się doczekałam...

Bardzo dziękuję, za wszystkie komentarze pod poprzednim postem i przepraszam, że nie odpisałam.
Zbliżająca się zima troszkę mnie przygnębia. W ramach terapii cieszę się kolorowymi motkami, piekę ciasta, robię generalne porządki w domu, albo oglądam seriale. Ciągle jednak prześladuje mnie wizja śniegu, zimna, ciemności od południa, jednym słowem mówiąc, zima mi nie leży... ;(
Powoli zapadam w sen zimowy. Gromadzę sadełko, wyciszam się.. Chyba kiedyś byłam niedźwiedziem...

Od dawna planuję zrobienie swetra, a tymczasem same malutkie dziergadełka spod drutów mi wyskakują. Doczekałam się na zdjęcia od Córki, ale troszkę mina mi zrzedła. Jest ich niewiele i czapek praktycznie nie ujrzycie...
OK, co mam , pokazuję.
Najpierw chwalę się wygranym Candy u Naszej Śmieszki Blogowej - Dominiki :)
Jestem szczęściarą, bo mam już kilka Jej udziergów. To prawdziwa Mistrzyni Szydełka!


Dziecko ucieszone
Kompletem cieszyłam się tylko przez moment, ponieważ został natychmiast przechwycony przez Starszą Córkę. Młodsza pozowała.


Dziecko frasobliwe








 Tutaj można zobaczyć kawałeczek czapki z Big Merino Dropsa  - podwójna nitka, więc jest bardzo ciepła. To jest przeróbka, bo czapka zrobiona poprzedniej zimy trochę za bardzo się rozciągnęła i pomimo noszenia, a później prucia, włóczka wyglądała idealnie, jakby wzięta z nowiutkiego motka.
 Szalik-neonówka był prezentem dla Pewnego Młodego Mężczyzny, który podobno już go nosi.

 Uwierzcie, że kolor jest bardziej jaskrawy :)
 Tutaj też, niestety, tylko fragment czapki. Tym razem po raz pierwszy wypróbowałam Andes Dropsa. Z jednego motka wyszła cieplutka puchata czapeczka. W obu zastosowałam po raz pierwszy, nowy dla mnie sposób rozpoczynania robótki, a mianowicie krzyżowe nabieranie oczek - dzięki Zdzid, która na swoim blogu pokazała filmik jak się to robi. Do tej pory z opisów gazetowych nic nie pojmowałam. Fajne to, polecam.



 A to dość niekonwencjonalny sposób prezentowania skarpetek, które zrobiłam w prezencie dla Violi, z okazji Jej imienin i urodzin. Viola już się nimi pochwaliła, więc i ja mogę pokazać :)


 I teraz już do końca będą skarpetki....
 Seledynowa Alpaka połączona z Fabelem

 I na koniec Lima różowo- bordowa. Wierzę, że kiedyś będę miała świetny obiektyw, tak świetny, że wszystkie kolory włóczek pokażę idealnie. Tutaj tak nie jest, pomimo moich starań.


 Wykończyłam je tak, żeby nie zamykać oczek tradycyjnie, więc zrobiłam 10 okrążeń oczkami prawymi w jednym kolorze, następnie jedno okrążenie oczkami lewymi i znowu 10 okrążeń oczkami prawymi. Kiedy pięknie złożyło się na pół, zdjęłam z drutów i po lewej stronie igiełką przymocowałam otwarte oczka, nie naciągając nitki zbyt mocno. Dzięki temu nic nie ciśnie i jest elastycznie.


Lewa strona wygląda tak












To wszystko na dziś. Ze skarpetkami jeszcze się nie żegnam, o nie. W kolejce czekają przynajmniej trzy pary. Co będzie ze swetrem , tego nie wie nikt. A tymczasem udaję się do mojej gawry.
Czyli - do zobaczenia wiosną!!!
....
Żartowałam! :)

Przecież 6.12.2013 idę z dziergającymi Koleżankami na spotkanie z Włóczką :)))

Bardzo jestem ciekawa tego spotkania :). Oczywiście opowiem jak było.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Wam dobrego nowego tygodnia.
Podobno śnieg ma padać ?... :(

niedziela, 17 listopada 2013

Czekając na zdjęcia.

Znowu długie milczenie (a tak bardzo chciałam już to zmienić!), jednak ciągle sprawdza się u mnie to powiedzenie : Chcesz rozśmieszyć Pana Boga, opowiedz mu o swoich planach... :)
OK, pisać nie miałam kiedy, ale dziergałam zawzięcie, bo CHCIAŁAM :) wykonać plan - zamówienie córki, która przyjechała do domu na kilka dni i poprosiła o kilka drobiazgów. Pokażę je w kolejnym wpisie, bo rzeczone drobiazgi zostały sfotografowane przez obie moje córki i nie wiem co tam wymyśliły i jak to wygląda.
Zdjęć ciągle nie mam. Jakkolwiek będzie, obiecuję że pokażę. Sama z niecierpliwością czekam.
A tymczasem również powstały kolejne bransoletki. Zdjęcia zrobiłam osobiście, więc mogę pokazać :))))
Skończyłam wreszcie pasek do zegarka mojej bratowej. Miałam problem z zamocowaniem i liczyłam, że spłynie na mnie jakiś fenomenalny pomysł, ale tak się nie stało. Jest banalnie, podobnie jak w moim zegarku.
Mam nadzieję, że się spodoba. Dzisiaj zostanie wręczony.


 A tutaj zrealizowałam mój pomysł, żeby połączyć dwa sznury na środku, jak próbowałam już to robić w innej zielonej bransoletce. Zamówiłam "w ciemno" ten pierścień, nie wiedząc czy zmieszczą się dwa sznury, ale okazało się, że pasuje idealnie! Nie ma jeszcze zapięcia, bo dopiero dzisiaj rano wkleiłam końcówki i czekam aż porządnie wyschnie.
 Jestem zadowolona z efektu, bo właśnie tak to widziałam w wyobraźni.


 I jeszcze dwa sznury zaplątane. Pokazywałam już wcześniej podobne i zapewniam, że świetnie się noszą. Są lekkie i nie przeszkadzają.
Tutaj pomieszałam TOHO 11o perłowe i kremowe.


 A tutaj resztki białych, popielatych i błyszczących popielatych. Nazw kolorów nie zapisuję, niestety. Żałuję, bo czasami chciałabym powtórzyć zamówienie i nie wiem, gdzie zamawiałam, a korzystam z kilku sklepów.


 To też resztkowiec - same moje ulubione kolorki i nie chciałam, żeby leżały. Zaczęłam od pięciu koralików w rzędzie, później zrobiłam kilka rządków z sześcioma, aż dotarłam do właściwego układu, który był zbudowany z siedmiu koralików w rzędzie.
 No i wczoraj też skończyłam chustę. Typowy wzorek, często u mnie widziany :) . Każda z nas ma swoje ulubione ściegi, prawda?
Zużyłam prawie trzy motki dropsowej alpaki. Kupiłam ją na konkretny projekt, ale poddałam się. Schemat ze strony Dropsa mnie przerósł i poszłam na skróty. Przynajmniej mam chustę, a tak motki by leżały, a ja patrząc na nie ciągle przełykałabym gorycz porażki.




Kończę zatem, bo biegnę na spotkanie z bratową i życzę Wam miłego niedzielnego popołudnia. Pozdrawiam serdecznie wszystkich zaglądających. Do rychłego spotkania :))))