Przyszła pora na cieniznę

Powoli wychodzę na prostą :). Skończyłam jedną z rozpoczętych robótek i to tę wymagającą najwięcej pracy. Jakiś czas temu zapatrzyłam się na tę włóczkę (klik), oglądałam swetry z niej zrobione i moje zakręcenie na jej punkcie urosło do rozmiarów paczuszki przyniesionej przez listonosza :))))
No cóż...zdarzyło się coś, co u mnie czasem, niestety się zdarza...kolor okazał się inny niż ten widziany w komputerze. Ja widziałam piękny perłowy popielaty, a trzymałam w dłoni brudny biały, szarzyznę jakąś...
Mina mi zrzedła, bo włóczka nie jest tania, a w głowie już mi się rysował pomysł na sweter. Miałam wyrzuty sumienia, że wybrałam akurat taki kolor, gdy oferta była dość bogata.
Z pomocą przyszedł mi inny sklepik, który w prezencie urodzinowym proponuje swoim klientkom wyjątkowy rabacik ;). Skorzystałam i szybko dokupiłam kilka motków, które miały odwrócić uwagę od koloru wiodącego. Oprócz niebieskiego, ostatnio znowu podoba mi się zieleń i poszłam w tym kierunku.
Nitka jest bardzo cieniutka, więc przy moim luźnym dzierganiu potrzebne były odpowiednie druty. Najcieńsze jakie mam, to 2,75mm. Dotychczas używałam ich tylko do skarpetek. Trochę przerażała mnie taka dłubanina. Jednak korzystając z dużej ilości czasu, jaką mam ostatnio, postanowiłam zrealizować właśnie ten projekcik.                                                                                                                 

   Dużo zdjęć! :)))                              

Po raz pierwszy zastosowałam "szerokie ramię" czyli aż 16 oczek zamiast dwóch czy czterech, jak najczęściej się stosuje w metodzie "contiguous"

Będąc w 3/4 główki rękawa dodawałam oczka po stronie korpusu i rękawa (jak w raglanie), a nie tylko po stronie rękawa, żeby uzyskać dodatkowy "luz" dla ręki

Włóczka nie jest zbyt elastyczna, więc żeby zapobiec brzydkiemu rozciągnięciu dołu po dłuższym siedzeniu, rozdzieliłam go na dwie części. Może będzie tam mały guziczek?

Z tego samego powodu zastosowałam (mój ulubiony) włoski sposób zakończenia oczek.

Próbowałam również nauczyć się zmiany kolorów bez "schodka", ale jakoś mi to nie szło. Tutaj widać jak bardzo :)))

I żeby było inaczej niż zwykle, zrobiłam małą pliskę na cztery guziczki 

(chyba będą drewniane)

Z rękami w kieszeni...

Rękaw zakończony zwyczajnie, żeby mógł się swobodnie rolować w zależności od potrzeb.

No i przedostatnie już zdjęcie, widok z tyłu...

Zgodnie z opisem na stronie sklepu, włóczka po praniu staje się bardziej miękka i rozpulchnia się, nie jest taka sznurkowata. Jak będzie z kąśliwością, to się dopiero okaże. Jest lekko szorstka.
Ogólnie mówiąc, podoba mi się, nawet ten szary kolor. I z całą pewnością wrócę do tej wełenki....kiedyś...

A teraz zabieram się za kolejny rozgrzebany sweterek...a właściwie swetrzysko...

Muszę jeszcze czapkę zrobić w ramach pewnej czapkowej akcji, do której się zapisałam...jakoś tak z rozpędu... Zobaczymy co z tego wyniknie...

Życzę Wam miłego nowego tygodnia, dużo słońca i wielu dzierganych chwil :)))