Entrelac - moja zmora

Mam problem... Nie mogę "załapać" entrelaca :(. Wiem, że są różne poradniki, filmiki i że to nie jest trudne.
Tak bardzo podobają mi się  chusty z kolorowych lub jednobarwnych włóczek.
To ogromne pole do popisu dla wyobraźni, można takie cuda wymyślać, a ja... miotam się.
Opis szala widziałam w Dropsie, ale ja chcę się nauczyć robić trójkąt. Siedziałam nad tym wczoraj cały wieczór ( nie pierwszy) i nie umiem! Wgapiałam się w opisy i zdjęcia na kilku blogach. Przy drugim kwadracie wychodzi mi dwa razy więcej rzędów niż jest oczek z pierwszego. Pierwszy jest malutki, a drugi wielgachny. U innych wszystkie są takie same. Jak tak dalej pójdzie, to ostatnie kwadraty będą wielkie jak koce! :-)
A ja mam tak, że im bardziej mi coś nie wychodzi, tym bardziej chcę to zrobić. Prawdopodobnie popełniam ciągle ten sam błąd i kręcę się w kółko. Tak więc nie będzie dziś żadnej fotki, bo przecież nie pokażę tej zmaltretowanej włóczki (zatrzymałam się przy trzecim kwadraciku/prostokąciku i musiałam iść spać).
A włóczkę dobrałam trochę niefortunnie, bo to jest Verdi Dropsa czyli moher. Zaczęłam z tego sweterek - od góry, ale źle obliczyłam oczka i wychodził troszkę za duży, a po drugie... wyglądałam w nim jak truskawkowa beza z odrobinką czekolady. Nie jestem miłośniczką chust, ale kiedy opatuliłam się chustą Magdy (wersja fioletowo- zielona), to przepadłam - lekkość, delikatność i ciepło w jednym.
Dosyć biadolenia, przystępuję do kolejnego ataku. Jak się uda, będzie zdjęcie. :-)

P.S. Jeszcze czekają mnie rzędy skrócone...  Też nie umiem.
I jeszcze jedno!
Bardzo, ale to bardzo dziękuję za odwiedziny na moim (nieporadnym jeszcze) blogu i za komentarze, które dają mi tak wiele radości. Jak wiele, same wiecie...