Pogoda sprzyja

... dzierganiu. :) Czyli jest okropnie! Przynajmniej u nas. Wczoraj w telewizji pokazywali piękną zimę w Jakuszycach, a przecież to niedaleko, natomiast tutaj pada deszcz, wieje wiatr i ogólnie jest nieprzyjemnie.
Weekend spędzam w domu, ale za to bardzo pracowicie. W sensie dziewiarskim, oczywiście:)

Już kilka dni temu skończyłam wspomnianą wcześniej kamizelkę i jeszcze nie wiem czy jestem z niej zadowolona, bo zaryzykowałam długość większą niż zwykle i nie wiem jak to się sprawdzi w praktyce.
Nie jestem zbyt wysoka (a raczej niska, he he ), więc różnie się prezentuję w powłóczystych szatach.
Jestem okrutnie konserwatywna względem własnego wyglądu i ciężko namówić mnie na zmiany.
Kompletnie nie rozumiem dlaczego, bo wielokrotnie, kiedy dałam się złamać, wcale tego nie żałowałam ;)
Ba! Bywało, że żałowałam czasu poświęconego na głupi upór.
Za chwilę będziecie się śmiać z tego wstępu, bo.... kamizelka jest tylko troszeczkę dłuższa :)))))
Włóczka (czyli moja ulubiona Lima Dropsa) wykonała za mnie większość roboty :) - kolor aktualnie mój ulubiony (co ciekawe - nie we wszystkich sklepach jest w ofercie , a ma się pojawić jeszcze inny i bardzo na niego czekam), grubość najlepsza dla niecierpliwych oraz jakość, sprawdzona przeze mnie już kilkakrotnie.

 Dziurki zrobiłam na całej długości, ale nie będę zapinać do końca, więc są tylko trzy guziczki i tak zostanie

 Plisę wykończeniową zrobiłam na całości - dookoła, więc gdyby przyszło mi skracać, to trzeba będzie ją spruć, a to ponad 400 oczek! Bolesne by to było, prawda?

                          Zużyłam 6 motków włóczki rudej i 1 motek szarej, druty nr 5mm

Korzystając z promocji, zrobiłam mały zapas w innych kolorach i córka namawia mnie na pasiasty golfik. Czeka w kolejce , bo ....
.... aktualnie realizuję jedno z moich postanowień noworocznych. Chciałabym wreszcie wykonać różne projekty, które zachwyciły mnie na przestrzeni tych trzech lat, odkąd wróciłam do drutowania, a nie wykonałam ich, bo umiejętności zabrakło, wzory opisane po angielsku i w dodatku płatne.
Pojawiły się jednak Osoby, które poświęcają swój czas i talent, aby pokazać jak różne techniki opanować i jestem im niezmiernie wdzięczna. Gdybym tylko miała okazję, ucałowałabym Wasze ZŁOTE RĄCZKI.
Bez Was nie nauczyłabym się entrelaka, skarpetek robionych od palców, raglanu od góry czy chust.
Bardzo serdecznie wszystkim Wam dziękuję!
Aktualnie wdzięczność moją kieruję do Intensywnie Kreatywnej, która perfekcyjnie uczy jak wykonać chustę Echo Flower. Chustą zachwyciłam się już dawno, ale kiedy spojrzałam na schematy, to mi się znaki zapytania w oczach pokazały i z westchnieniem porażki odeszłam od tematu, aż tu nagle...
Zapewniam, że instrukcja wykonania przekazana jest tak wspaniale, że samo uczestniczenie w kursie jest niesamowitą frajdą! Polecam każdemu :). Droga Kreatywna, nie znajduję słów uznania.
Nie musiałam nic pruć, wszystko udawało się od razu. Jednak już od samego początku wiedziałam, że nie zrobię borderu z nupkami i to nie dlatego, że z instrukcją wykonania coś nie tak, tylko dlatego że zbytnio nie lubię takiego wykończenia (ale się zachwycam!) i chyba pójdę w falbankę, albo zakończę na ściegu podstawowym.

Oto zajawka :)

W planach ekspresowych mam dwie pary skarpetek dla Teściów, bo pod koniec stycznia mają urodziny i imieniny. Do tematu chciałabym podejść z humorem ;).

Bardzo serdecznie wszystkich pozdrawiam i życzę miłej niedzieli, pomimo brzydkiej pogody.