Na letnie wieczory

Uwinęłam się z moim pasiaczkiem szybciej niż myślałam. Wełna, chociaż cienka, okazała się bardzo przyjazna dziewiarsko. Nawet fakt, że działałam na drutach 3mm nie wpłynął znacząco na tempo.
A u mnie trójki to naprawdę cienizny. Cieńszych drutów chyba nawet nie mam.
Połączenie bawełny i wełny spowodowało, że  nitka nie jest zbyt sprężysta, w dodatku dość słaba, ale za to bardzo milutka. Gotowa dzianina łatwo się gniecie. Po praniu nie rozwleka się.
Nie wiem jeszcze jak sprawdzi się w noszeniu, ale myślę, że cena jest zbyt wysoka w porównaniu z jakością.
                                   Zużyłam 5 motków, został mi mały kłębuszek czerwonego.
                             Może zrobię  pasek, a może przyszyję ze dwa lub trzy guziki.
                                         Nie kojarzy Wam się z flagą jakiegoś kraju? :-)

                                                       A tu szydełkowy błysk oka! ;)))

 Zapomniałam przez chwilę o moim wypaleniu swetrowym i mogę spokojnie powrócić do małych form.
A niezła kolejka  się utworzyła!
Znowu mi się przypadkowo dwa różne motki obok siebie ułożyły i nastąpiło olśnienie.
Uwielbiam takie chwile! :-))))
No i na początek takie coś:

W pierwszej wersji to miała być chusta. Od dawna marzy mi się taka duża, ciepła, do opatulenia, ale jak przychodzi co do czego, to robię..... poncho. Tak też się stało tym razem... :-) 
Widocznie nie jestem jeszcze gotowa.
Może uda mi się skończyć jutro podczas naszego publicznego dziergania.
Nie mogę się doczekać!

Kolejny duet już w blokach startowych...

Bardzo dziękuję, że zaglądacie do mnie i poświęcacie chwilę na komentarz.
Tym razem dodatkowo proszę o mocne trzymanie kciuków w poniedziałek - 11.06 o godzinie 12:00-13:00. Moja córka będzie bronić pracę licencjacką.
I chociaż każdy mnie zapewnia, że będzie dobrze (ja to wiem!), to jednak się denerwuję...