Japońskie wachlarze

.. nie nie, niestety, nie chłodzą, tylko grzeją, a raczej drapią :-)))))
Moja kolejna chusta powstała na zasadzie impulsu- zobaczyłam to zdjęcie i zwariowałam!
Na szczęście wzór był darmowy i nawet dość prosty do przetłumaczenia, więc mogłam przystąpić do realizacji. Wreszcie zrobiłam coś według opisu i nawet z tej samej włóczki .
No no! :-)
Wiem, że popełnię to jeszcze raz z czegoś miękkiego i miłego, bo całość mi się niesamowicie podoba.
Dzierganie polega na dołączaniu (jak w entrelacu- nabieraniu oczek) kolejnych elementów.
Jedyne co trzeba w sobie przemóc, to odcinanie włóczki po każdym wachlarzu, robótka pozostaje swobodna, nie "wisi" na drutach. Elementy można dodawać kolejno, bądź w różnych miejscach, kiedy robi się z włóczki kolorowej i nie chcemy nawarstwienia koloru w jednym obszarze.
Jeśli ktoś sobie życzy tłumaczenia, to oczywiście chętnie zamieszczę, jednak nie dzisiaj bo za gorąco. :-)))))

Najpierw widok na pojedynczy wachlarzyk:

 Tak wygląda przygotowane "gniazdko"

 Lewa strona robótki

 Gotowe!....ale jeszcze pranie, blokowanie, no i oczywiście co?.... Filcowanie, które (jak wiemy) się nie uda :-)))))

 Filcowanie było mi potrzebne po to, żeby chociaż troszkę się zmechaciło i nabrało puszystości - tutaj przydały się doświadczenia z torebką.

 Fotka z użyciem lampy, żeby "złapać" kolory

 Lansik na Mariolce

 Zbliżenia pod światło

 Zakończenie to pół elementu, na drutach pozostaje  10 oczek

 Cała chusta jest wielgaśna i ma długie boki, można się nią porządnie opasać.

Kureyon jest włóczką dość szorstką i żadne zabiegi tego nie zmienią. Wykorzystałam dwa motki i to było moje pożegnanie z tą wełenką. Bye bye! さようなら!

Chusty na chwilkę odstawiam, bo nastąpiło nagłe zapotrzebowanie na popielaty kardiganik, który już się robi. Zajawki nie mam.
Każdemu dokucza upał, więc życzę miłego powiewu, najlepiej morskiej bryzy :-))))
Bardzo dziękuję za wszystkie zostawiane komentarze i za to, że jesteście ze mną w moich dziewiarskich zmaganiach. Pozdrawiam najserdeczniej!